Komentarze: 0
Siedzę sobie przy komputerze,
Obok mnie leży kot zwinięty w kłębuszek,
Pozbawiony wszelkich zmartwień.
Leży spokojnie i cichutko oddycha.
Nigdy nie będzie musiał pójść do szkoły,ani do pracy,
Ani nigdy nie będzie mu smutno,
Nigdy nie będzie czuł się poniżony,
Nikt się na niego nie obrazi,
Nie będzie mu się chciało płakać,
Zawsze będzie wiedział gdzie się podziać,
Będzie mógł się wyspać,
Będzie mógł zrobić,co zechce
Czym,my ludzie jesteśmy od niego gorsi, że nie zasłużyliśmy na to,co on?
Nie jestem zazdrosna.
Zadałam pytanie.
I kocham mojego kota...